-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:29290 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

حكم كسي كه نماز مي خواند ولي كار ناشايست انجام مي دهد با كسي كهمسلماننيست ولي به بشريت خدمت كرده م
سوال اول شما دو قسم است. اما قسمت اول; بايد دانست كسي كه نماز

بخواند و كارهاي ناشايست و بد انجام دهد اين نماز، نماز نيست بلكه

صورت نماز را دارد و در حقيقت خود را فريب داده و در قرآن آيات متعددي

در مورد اين افراد بچشم ميخورد از جمله: ويل للمصلين و... در روايتي از

امام صادق(ع) وارد شده كه اگر ميخواهي بداني نمازت قبول شده يا چقدر

از آن قبول شده؟ ببين چقدر تو را از بديها و كارهاي ناشايست دور كرده. و

اما قسمت دوم سوال:

اولا: دليلي نيست كه اينها به جهنم ميروند؟ جهنم مخصوص كساني

است كه از روي علم و عمد با حق و حقيقت مخالفت نموده و يا با امكان

شناخت و پيروي راه حق از آن سرباز زدهاند. ليكن ما نميدانيم اينها جزو

كدامين دسته هستند. ثانيا: هر كسي را به مذهب خودش محاكمه ميكنند و

پاداش هر كس متناسب با انگيزههايي است كه بر اساس آن تلاش نموده و

خواستهايي كه در جستجوي آن بوده. بنابراين اگر اديسون و... براي رضاي

خدا و خدمت به خلق او تلاش نموده پاداش آنها با خداست ولي اگر اصلا

نشان اشتهار، نام آوري و ... باشد در واقع براي خدا و آخرت خويش كاري

نكرده تا خداوند به ايشان پاداشي دهد; بلكه پاداش همان اشتهار و نامآوري

خواهد بود. همچنانكه در اين دنيا پاداش عمل هر كسي به عهده كسي است

كه براي او كار كرده نه ديگري. ثالثا: خدمات علمي و تكنيكي خدمت صرف

نيست بلكه دو وجهي است و در پناه آن هزاران خيانت و بلا براي بشريت نيز

پديد ميآيد. در اين جا ممكن است گفته شود كه مخترع و دانشمند مسئول

اين امور نيست زيرا قصد او خدمت است و بس. گوئيم البته در مواردي

چنين است ليكن از اين جا همان نكته پيش به دست ميآيد كه ملاك ارزش

كار دانشمند همان نيات و مقاصد اوست و اسلام بر اين مساله تاكيد ورزيده

((كه اعمال آدميان بر اساس نياتشان محاسبه ميشود)). رابعا: اين تصور

صحيح نيست كه ابتكارات، اختراعات و پيشرفتهاي علمي را تماما منسوب

به شخص مخترع و دانشمند خاصي بدانيم در حالي كه اين نگرش هم از

چشم انداز جامعه شناسي و تاريخ علم; نادرست است و هم از نظر ديني.

الف) از نظر جامعه شناسي علم، علم هويتي جمعي و تاريخي دارد و رشد

آن متعلق به تمام بشريت و همه ادوار است; يعني، عوامل گوناگوني در

پويايي آن نقش داشته و زمينههاي ايجاد جرقهاي در ذهن دانشمند را پديد

ميآورد و تلاشها و مطالعات شخص دانشمند جزئي از هزاران مقوله موثر در

رشد دانش است. ب) در چشم انداز ديني نيز عوامل اشاره شده در بالا

خلاقيت ذهني عالم و مبتكر، توان و اراده وي و هر امر موثر ديگر همه و همه

از آن خداوند است و اگر او استعداد كافي، سلامت و ديگر شرايط لازم را در

اختيار وي قرار ندهد به نتيجهاي نخواهد رسيد. البته اين نافي اختيار و تلاش

خود شخص نيست، ليكن بايد توجه داشت كه جهت انتساب اين امور به

خداوند بسيار قويتر از جهت انتساب به شخص عالم است.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.